Η νέα πενταετής έρευνα εξέτασε 62 περιπτώσεις παχύσαρκων εγκύων, εκ των οποίων οι 9 ανέπτυξαν εντέλει διαβήτη κύησης.
Στόχος της ήταν να προεκτείνει προηγούμενες κλινικές δοκιμές, στις οποίες είχαν συμμετάσχει πάνω από 5000 γυναίκες, στα πλαίσια των οποίων είχε αποδειχθεί ότι οι έγκυοι που ασκούνταν και πρόσεχαν το βάρος τους κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης είχαν τις ίδιες πιθανότητες για ανάπτυξη διαβήτη κύησης με τις υπόλοιπες.
Η νέα έρευνα συμπλήρωσε τα προηγούμενα ευρήματα αποκαλύπτοντας ότι στις περιπτώσεις που εμφανίστηκε εντέλει διαβήτης, οι κυριότεροι παράγοντες κινδύνου, όπως το υψηλό ποσοστό λίπους και η αντίσταση στην ινσουλίνη υπήρχαν από την αρχή της εγκυμοσύνης, ενώ οι έγκυοι έτειναν να ζυγίζουν έως και 16 κιλά παραπάνω από τις υπόλοιπες και είχαν υψηλά ποσοστά λίπους, ιδίως στην περιοχή της μέσης. Επιπλέον, είχαν περισσότερους συγγενείς που έπασχαν από διαβήτη και ήταν πιθανότερο οι ίδιες να έχουν προδιαβήτη.
Η γυμναστική παραμένει όπλο κατά του διαβήτη
Τα παραπάνω αποτελέσματα δεν κατατείνουν προς μία μοιρολατρική αντιμετώπιση της κατάστασης.
Αντιθέτως, το βασικότερο συμπέρασμα που μπορούμε να αντλήσουμε από την έρευνα είναι ότι δεν αρκεί να ξεκινήσουμε να προσέχουμε το σώμα και τη διατροφή μας αφού διαπιστώσουμε ότι είμαστε έγκυοι, αλλά είναι εξαιρετικά σημαντικό να προετοιμάσουμε κατάλληλα το σώμα μας πριν την έναρξή της κύησης.
Παλαιότερη έρευνα έχει δείξει ότι οι γυναίκες με καλή σωματική κατάσταση πριν την εγκυμοσύνη είχαν 21% χαμηλότερο κίνδυνο εκδήλωσης της ασθένειας.
Επιπλέον, ακόμη και αν καταλήξουμε να μην αποφεύγουμε το διαβήτη κύησης, η άσκηση και η σωστή διατροφή θα μας προστατεύσουν από τις συνέπειές του, βοηθώντας μας να ρυθμίσουμε τα επίπεδα γλυκόζης στο αίμα μας. Συνήθως, οι γιατροί προτείνουν στις πάσχουσες εγκύους μία υγιεινή διατροφή με περιορισμένους υδατάνθρακες σε συνδυασμό με ήπια άσκηση.
Η άσκηση κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης βοηθά το σώμα να κάνει καλύτερη χρήση της ινσουλίνης που παράγει και να ελέγξει τα επίπεδα σακχάρου στο αίμα.
Η κολύμβηση και το γρήγορο περπάτημα για περίπου μισή ώρα την ημέρα (πάντα με τη σύμφωνη γνώμη του γιατρού σας) αποτελούν ιδανικές ασκήσεις για τις περισσότερες εγκύους.
Η υπερβολική στέρηση υδατανθράκων αντενδείκνυται γιατί μπορεί αφενός να οδηγήσει σε περιορισμένη πρόσληψη βάρους από το έμβρυο, αφετέρου έχει συνδεθεί με αυξημένο κίνδυνο παιδικής παχυσαρκίας.
Τα γεύματα πρέπει να είναι συχνά και τακτικά κατά τη διάρκεια της ημέρας για να αποφεύγονται μεγάλες διακυμάνσεις στο σάκχαρο. Είναι απαραίτητο η έγκυος να κρατά ημερολόγιο με τη διατροφή και τις μετρήσεις σακχάρου ώστε να μπορούν να γίνουν τροποποιήσεις αν η δίαιτα δεν είναι αποτελεσματική.
Β) Άσκηση: Η τακτική άσκηση ενδείκνυται στην κύηση αν δεν υπάρχουν επιπλοκές.
• Η άσκηση βοηθάει να ελαττωθεί η αντίσταση στην ινσουλίνη, να βελτιωθεί η υπεργλυκαιμία μετά τα γεύματα και να αποφύγουμε την υπερβολική αύξηση του βάρους.
• Άσκηση όπως περπάτημα μετά τα γεύματα (ακόμα και για 20 λεπτά) βοηθάει ιδιαίτερα στην ελάττωση της μεταγευματικής υπεργλυκαιμίας.
• Κίνδυνος υπογλυκαιμίας υπάρχει μόνο με παρατεταμένη άσκηση (πάνω από μια ώρα) σε θεραπεία με ινσουλίνη.
Γ) Έλεγχος Σακχάρου - Ποιοί είναι οι στόχοι:
Ο τακτικός έλεγχος του σακχάρου (τουλάχιστον 4 φορές την ημέρα) είναι απαραίτητος για να εκτιμήσουμε αν η θεραπευτική αγωγή είναι αποτελεσματική, χωρίς υπερβολική στέρηση. Το σάκχαρο πρέπει να ελέγχεται κάθε πρωί, πριν το φαγητό, και μια ώρα μετά από κάθε μεγάλο γεύμα. Τα επίπεδα του σακχάρου πρέπει να είναι:
- Το πρωί πριν το πρωινό: <95 mg/dl
- Μια ώρα μετά τα γεύματα: <130 mg/dl
Οι στόχοι αυτοί μπορεί να χρειασθεί να τροποποιηθούν κατά τη διάρκεια της κύησης ανάλογα με την ανάπτυξη του εμβρύου.
Δ) Έλεγχος Κετόνης: Απαραίτητος είναι επίσης και ο έλεγχος για την ύπαρξη κετόνης στα ούρα μετά την έναρξη της διατροφής. Οι υδατάνθρακες είναι η βασική πηγή ενέργειας για το σώμα. Αν η στέρηση των υδατανθράκων είναι υπερβολική τότε αρχίζουν να παράγονται κετόνες από την καύση του λίπους για παραγωγή ενέργειας. Αυτό σημαίνει ότι τόσο η έγκυος όσο και το έμβρυο, στερούνται και η πρόσληψη των υδατανθράκων πρέπει να αυξηθεί.
Αν δεν μπορούμε να διατηρήσουμε τις τιμές του σακχάρου στο επιθυμητά πλαίσια μόνο με τη διατροφή και την άσκηση, χρησιμοποιούμε ινσουλίνη.
Ε) Συχνή επαφή με τον ενδοκρινολόγο/διαβητολογου και μαιευτική παρακολούθηση. Ο ενδοκρινολόγος, έχοντας βαθιά γνώση τόσο του μεταβολισμού όσο και του γυναικείου αναπαραγωγικού συστήματος, είναι σε θέση να αντιμετωπίσει ολιστικά και εξατομικευμένα μια έγκυο με σακχαρώδη διαβήτη κύησης. Αρχίζοντας από την έγκαιρη αναγνώριση του διαβήτη έως τον τοκετό, ο ενδοκρινολόγος μπορεί οδηγήσει την έγκυο με σακχαρώδη διαβήτη σε μια επιτυχημένη εγκυμοσύνη με τη γέννηση ενός υγιούς βρέφους, μέσω της εντατικής παρακολούθησης, της ορθής διατροφικής παρέμβασης και της τεκμηριωμένης θεραπευτικής αντιμετώπισης, καθότι στις μέρες μας η τεκνοποίηση υγιούς βρέφους είναι προαπαιτούμενο και οι κυήσεις στην εποχή μας είναι όλες πολύτιμες.
Το κείμενο υπογράφει η Υπ. Διδάκτωρ Ενδοκρινολόγος -Διαβητολόγος Βασιλική Τριάντη, MD,MSc,PhDc , Master Έρευνα στη Γυναικεία Αναπαραγωγή, Διδάκτωρ Πανεπιστημίου Αθηνών, Συνεργάτης Μαιευτηρίου ΛΗΤΩ και Επιστημονική Συνεργάτης στο Ενδοκρινολογικό Τμήμα Παχυσαρκίας και Μεταβολισμού στη Β΄ Μαιευτική Κλινική του Αρεταιείου Νοσοκομείου. Ειδική σε Θέματα "Γυναικολογικής Ενδοκρινολογίας και Ενδοκρινολογίας της Αναπαραγωγής, Οστεοπόρωσης και Παχυσαρκίας"
Για περισσότερες πληροφορίες απευθυνθείτε στην Ενδοκρινολόγο –Διαβητολόγο Βασιλική Τριάντη, τηλ: 2103009400