Στην προσπάθειά του ένα ζευγάρι να καταφέρει εγκυμοσύνη, ακολουθώντας έναν πιο υγιεινό τρόπο ζωής ο οποίος θα περιλαμβάνει καλή διατροφή πλούσια σε βιταμίνες ιχνοστοιχεία πολύτιμα καθώς και ω3 ω6 ω9 αλλά και

πολλά αμινοξέα παράλληλα συστήνεται να ακολουθήσει μια κατάλληλη άσκηση και να απέχει από επιβλαβείς για την υγεία συνήθειες όπως το αλκοόλ και το κάπνισμα.

Οι ερωτήσεις όμως σχετικά με το ποια είναι η πιο καλή διατροφή, ποια είναι η πιο κατάλληλη άσκηση, πόσο βλαβερά μπορεί να είναι ένα ή δυο ποτήρια κρασί την εβδομάδα κλπ, είναι πάρα πολλές, οι απαντήσεις ίσως όχι πάντα ξεκάθαρες και η απόγνωση έρχεται πριν καλά καλά ξεκινήσει η ουσιαστική προσπάθεια.
Μία τέτοια ερώτηση είναι και αυτή σχετικά με το πόσο μπορεί ένας άνδρας να ασκείται όταν προσπαθεί για ένα μωρό. Γιατί υπάρχει η ευρέως διαδεδομένη αντίληψη ότι η άσκηση μπορεί και να μειώσει τον αριθμό των σπερματοζωαρίων ενός άνδρα. Αυτό όμως είναι λάθος.

Σύμφωνα με 2 μελέτες η μέτρια έντασης άσκηση μπορεί να έχει θετική επίδραση στην ανδρική γονιμότητα.

Αυτές οι δύο πρωτογενείς μελέτες περιλαμβάνουν μία που δημοσιεύθηκε στο British Journal of Sports Medicine και μία άλλη στο περιοδικό Reproduction.

 

Η πρώτη μελέτη διεξήχθη στη Σχολή Δημόσιας Υγείας του Χάρβαρντ, στην οποία συμμετείχαν 189 υγιείς άνδρες Σύμφωνα με τα αποτελέσματα της μελέτης, οι άνδρες που ασκούντο περισσότερες από 14 ώρες κάθε εβδομάδα είχαν κατά 73% μεγαλύτερη συγκέντρωση σπέρματος σε σύγκριση με τους άνδρες που ασκούντο έως 14 ώρες την εβδομάδα. Η θετική επίδραση της άσκησης στη γονιμότητα ήταν φανερή, ανεξάρτητα και από άλλους παράγοντες όπως το σωματικό βάρος και τη διατροφή.

Η δεύτερη μελέτη προέρχεται από το Πανεπιστήμιο Urmia.
Σε αυτή τη μελέτη, συμμετείχαν 261 άντρες που έκαναν μία καθιστική ζωή και οι οποίοι άρχισαν να ασκούνται σε ένα διάδρομο. Οι ερευνητές χώρισαν τους άνδρες σε αυτή την μελέτη σε τέσσερις ομάδες. Στις τρεις ομάδες ανατέθηκαν διαφορετικοί τύποι άσκησης, ενώ η τέταρτη ήταν η ομάδα ελέγχου, όπου οι άνδρες συνέχιζαν τη καθιστική ζωή χωρίς καμία φυσική δραστηριότητα.

Στις 3 πρώτες ομάδες, οι τύποι άσκησης ήταν οι παρακάτω:
Α Ομάδα: Μέτριας έντασης συνεχής προπόνηση (MICT) – περπάτημα ή τζόκινγκ σε διάδρομο για περίπου 30 λεπτά την ημέρα, τρεις με έξι ημέρες την εβδομάδα.
Β Ομάδα: Υψηλής έντασης συνεχής προπόνηση (HICT) – τρέξιμο σε διάδρομο έντονα για μια ώρα, τρεις ημέρες την εβδομάδα.
Γ Ομάδα: Υψηλής έντασης διαλλειματική προπόνηση (HIIT) – εναλλαγή μεταξύ σπριντ και περπάτημα για 20 έως 30 λεπτά.
Τα αποτελέσματα
Στη μελέτη Harvard διαπιστώθηκε πως οι πιο δραστήριοι άνδρες είχαν τον υψηλότερο συνολικά αριθμό σπερματοζωαρίων και την υψηλότερη συγκέντρωση. Οι άνδρες αυτοί ασκούντο τουλάχιστον 15 ώρες την εβδομάδα. Οι ερευνητές καθόρισαν τον τύπο δραστηριότητας που έκαναν αυτοί οι άντρες από μέτρια έως έντονη. Σε σύγκριση με τους άνδρες που έκαναν καθιστική ζωή για περισσότερο από 20 ώρες την εβδομάδα, είχαν 44% υψηλότερη συγκέντρωση σπέρματος.
Τα αποτελέσματα από τη μελέτη του Πανεπιστημίου Urmia έδειξαν επίσης τα οφέλη της μέτριας έντασης άσκησης για την ανδρική γονιμότητα. Η ομάδα Α (MICT) είδε αύξηση του όγκου σπέρματος τους κατά περισσότερο από οκτώ τοις εκατό. Επίσης, είχαν 12% υψηλότερη κινητικότητα και 17% βελτίωση στη μορφολογία. Επιπλέον, αυτή η ομάδα κατά μέσο όρο αύξησε κατά 22% τον αριθμό των σπερματοζωαρίων σε σύγκριση με την ομάδα ελέγχου. Μια εβδομάδα μετά τη διακοπή της άσκησης, ο αριθμός των σπερματοζωαρίων και η μορφολογία τους επέστρεψαν στην προηγούμενη κατάσταση. Η κινητικότητα επίσης επέστρεψε στα προηγούμενα επίπεδα μετά από ένα μήνα.

Οι ερευνητές του Πανεπιστημίου Urmia κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι η μέτρια άσκηση είναι ένας αποτελεσματικός τρόπος για τους άνδρες που ακολουθούν μία καθιστική ζωή να βελτιώσουν την ποσότητα και την ποιότητα του σπέρματός τους με το να ασκούνται 3 έως 5 φορές την εβδομάδα, μέσα σε ένα εξάμηνο. Από την άλλη, η έντονη άσκηση, όπως το τρέξιμο και η ποδηλασία μεγάλων αποστάσεων, σε κάποιες περιπτώσεις μπορεί να έχει αρνητικό παρά θετικό αποτέλεσμα.
Αν και η έρευνα δεν εξήγησε γιατί η μέτρια άσκηση είχε την πιο έντονη θετική επίδραση στην ποιότητα του σπέρματος, η υπόθεση είναι ότι οι όρχεις στην περίπτωση αυτή υποβάλλονται σε λιγότερο στρες και φλεγμονή από ό, τι με την πιο έντονη άσκηση.

Είναι σημαντικό να σημειωθεί ότι ενώ η μέτρια άσκηση μπορεί να βοηθήσει σε κάποιες περιπτώσεις, όταν υπάρχουν σοβαρές διαταραχές στο σπέρμα και η διάγνωση είναι ανδρική υπογονιμότητα, απαιτούνται πιο ειδικοί χειρισμοί και θεραπείες (πχ εξωσωματική γονιμοποίηση) προκειμένου να επιτευχθεί η σύλληψη.

Σε κάθε περίπτωση όμως, η μέτριας έντασης φυσική δραστηριότητα ( που μάλιστα κάνει καλό και στη διαχείριση του στρες που προκαλεί η υπογονιμότητα) σε συνδιασμό με μία υγιεινή διατροφή, δημιουργούν τις καλύτερες προυποθέσεις για μία υγιή σύλληψη.
Η συχνή και ιδιαίτερα έντονη σωματική άσκηση μπορεί να μειώσει τη γυναικεία γονιμότητα, αναφέρει νέα νορβηγική μελέτη.
Η συχνή και ιδιαίτερα έντονη σωματική άσκηση μπορεί να μειώσει τη γυναικεία γονιμότητα, αναφέρει νέα νορβηγική μελέτη.
Αν και οι ειδικοί υποστηρίζουν ότι η γυμναστική προσφέρει σημαντικά οφέλη στην υγεία μας, ωστόσο όπως αποκαλύπτουν τώρα τα νέα επιστημονικά στοιχεία, η υπερβολική άσκηση μπορεί να στερήσει το γυναικείο οργανισμό από την ενέργεια που χρειάζεται για μια επιτυχή εγκυμοσύνη.
Η έρευνα των ειδικών του Νορβηγικού Πανεπιστημίου Επιστήμης και Τεχνολογίας πραγματοποιήθηκε σε 3.000 γυναίκες.
Είναι γνωστό ότι οι αθλήτριες εμφανίζουν συχνά προβλήματα γονιμότητας. Το ίδιο όμως παρατηρήθηκε και στην περίπτωση των γυναικών που καταπονούν τον οργανισμό τους κάνοντας υπερβολική γυμναστική.
Οι ερευνητές ζήτησαν από τις εθελόντριες να συμπληρώσουν ένα ερωτηματολόγιο γύρω από τη συχνότητα, τη διάρκεια και την ένταση του προγράμματος γυμναστικής που ακολουθούσαν από το 1984 έως το 1986. Δέκα χρόνια αργότερα, οι ειδικοί επανήλθαν με ένα νέο σετ ερωτήσεων που αφορούσε αυτή τη φορά τις εγκυμοσύνες τους.
«Μεταξύ των γυναικών που συμμετείχαν στη μελέτη, εντοπίσαμε δύο ομάδες που αντιμετώπιζαν αυξημένο κίνδυνο υπογονιμότητας» αναφέρει η επικεφαλής της μελέτης δρ. Σιγκριντούρ Λάρα Γκουντμουντσντοτίρ.
«Υπήρχαν οι γυναίκες που ασκούνταν καθημερινά αλλά και εκείνες που ασκούνταν μέχρι να νιώσουν εξάντληση. Αυτές οι δύο ομάδες αντιμετώπιζαν και τον υψηλότερο κίνδυνο υπογονιμότητας» εξηγεί η ειδικός.
Σύμφωνα με τους ερευνητές μάλιστα, οι πιο νέες γυναίκες ήταν πιο ευάλωτες στις αρνητικές επιπτώσεις της έντονης γυμναστικής. Το 25% όσων ήταν κάτω από 30 ετών δεν μπορούσε να συλλάβει μετά από ένα χρόνο προσπαθειών, συγκριτικά με το μόλις 7% των γυναικών που ήταν πάνω από 30 χρονών.

Βέβαια, όπως τονίζουν, η αρνητική επίδραση ενός απαιτητικού προγράμματος γυμναστικής στη γυναικεία γονιμότητα είναι αναστρέψιμη.

«Η πλειονότητα των γυναικών στο τέλος κατάφερε να κάνει παιδιά» επιβεβαιώνει η επικεφαλής της έρευνας. «Παρόλα αυτά, πιστεύουμε ότι η υπερβολική σωματική άσκηση επηρεάζει αρνητικά τη γονιμότητα.

Η ήπια άσκηση είναι εκείνη που παρουσιάζει τα περισσότερα οφέλη» υπογραμμίζει η δρ. Γκουντμουντσντοτίρ.

 

 Το κείμενο υπογράφει η Υπ. Διδάκτωρ Ενδοκρινολόγος -Διαβητολόγος Βασιλική Τριάντη, MD,MSc,PhDc , Master Έρευνα στη Γυναικεία Αναπαραγωγή, Διδάκτωρ Πανεπιστημίου Αθηνών, Συνεργάτης Μαιευτηρίου ΛΗΤΩ και Επιστημονική Συνεργάτης στο Ενδοκρινολογικό Τμήμα Παχυσαρκίας και Μεταβολισμού στη Β΄ Μαιευτική Κλινική του Αρεταιείου Νοσοκομείου. Ειδική σε Θέματα "Γυναικολογικής Ενδοκρινολογίας και Ενδοκρινολογίας της Αναπαραγωγής, Οστεοπόρωσης και Παχυσαρκίας"


Για περισσότερες πληροφορίες απευθυνθείτε στην Ενδοκρινολόγο –Διαβητολόγο Βασιλική Τριάντη,  τηλ: 2103009400